Elmaslar \u00e7o\u011funlukla ya y\u00fcksek k\u0131ymetleri<\/strong> ya da inan\u0131lmaz sertlikleriyle <\/strong>bilinir. Bu sertli\u011fi kendilerine veren \u015feyi ise kabaca, izometrik bir bi\u00e7imde kristalle\u015fmesi ve her bir karbon atomunun kendi etraf\u0131ndaki d\u00f6rt karbon atomuyla temas kurmas\u0131<\/strong> bi\u00e7iminde a\u00e7\u0131klayabiliriz. Bu noktada baz\u0131lar\u0131n\u0131n akl\u0131na, \u201celmas bu pozisyondayken d\u0131\u015fardan ona benzetebilece\u011fimiz cam ni\u00e7in bu kadar sa\u011flam de\u011fil?<\/em>\u201d sorusu gelebilir.<\/p>\n

Bunun sebebi cam yap\u0131lar\u0131n, sistemsiz bir atom dizilimine<\/strong> sahip olmas\u0131d\u0131r. Elmas\u0131n nizaml\u0131 atom da\u011f\u0131l\u0131m\u0131n\u0131n yan\u0131nda adeta bir<\/strong> kaos <\/strong>olarak niteleyece\u011fimiz camlardaki atom dizilimleri, bu cam materyalleri k\u0131r\u0131lmaya ve bozulmaya m\u00fcsait hale getirir. \u015eimdiyse bilim insanlar\u0131 bu da\u011f\u0131n\u0131k atom dizilimlerini d\u00fczg\u00fcn hale getirip elmasa rakip olabilecek bir cam \u00fcretmenin yolunu bulmu\u015f durumda.<\/p>\n

Olu\u015fturulan gere\u00e7lerden biri, \u015fimdiye kadarki formsuz en kat\u0131 unsur unvan\u0131n\u0131 kazand\u0131:<\/b><\/p>\n<\/p>\n

Yanshanl\u0131 ara\u015ft\u0131rmac\u0131lar, buckyballs <\/strong>olarak da bilinen karbon atomlar\u0131n\u0131 yakla\u015f\u0131k 250 bin atmosfer bas\u0131nc\u0131na<\/strong> tabi tuttu. Daha sonras\u0131nda ise olu\u015fan tabakay\u0131 1000 ile 1200 derece<\/strong> s\u0131cakl\u0131klarda \u0131s\u0131tan bilim insanlar\u0131, ortaya \u00e7\u0131kan eserlere AM-I, II ve III<\/strong> isimlerini verdi.<\/p>\n

Daha sonra ise atomlar\u0131n birbirleriyle ortalar\u0131nda kurduklar\u0131 irtibat incelendi ve hepsinin yar\u0131 iletken<\/strong> bir yap\u0131da oldu\u011fu sonucuna var\u0131ld\u0131. AM-III<\/strong>, buradan sonra beklenenden \u00e7ok daha fazlas\u0131n\u0131 verdi. <\/p>\n<\/p>\n

Yayg\u0131n olarak kullan\u0131lan Vickers Sertlik Testi<\/strong> i\u00e7in konu\u015facak olursak, bir elmas\u0131 \u00e7izmek istedi\u011finizde -laboratuvarda \u00fcretilmesine ya da tabiatta bulunmas\u0131na g\u00f6re- 60 ile 100 gigapascal<\/strong> bas\u0131n\u00e7 kullanman\u0131z gerekir. Burada \u00fc\u00e7\u00fcnc\u00fc gere\u00e7 olan AM-III, 110 ile 116 gigapascal<\/strong> d\u00fczeylerine ula\u015farak adeta rekor k\u0131rd\u0131. Bu da kendisine \u2018\u015fimdiye kadarki en sert hals\u0131z kat\u0131\u2019 unvan\u0131n\u0131 kazand\u0131rd\u0131.<\/p>\n

\u015eu noktada bu yaln\u0131zca bir deney oldu\u011fundan, camlar\u0131n yap\u0131s\u0131 \u00fczere mevzular\u0131 inceleyen materyal bilim<\/strong> k\u0131sm\u0131nda kat edilecek uzun bir yolun oldu\u011funu s\u00f6yleyebiliriz.<\/p>\n