Game of Thrones ve Aquaman üzere üretimlerle kendine hayran bırakan Jason Momoa, 20 Ağustos’ta Netflix’te yayınlanacak Sweet Girl sineması ile bu vakte kadar alışkın olduğumuzdan çok daha farklı bir rolle karşımıza çıkıyor.
Momoa, genç oyuncu Isabela Moner ile başrolleri paylaştığı bu sinemada, eşini ilaç firmalarının aç gözlülüğü sebebiyle kanserden kaybeden ve kızıyla birlikte intikam peşine düşen Cooper karakterine hayat veriyor. Webtekno olarak Sweet Girl sinemasının ön gösterimini izleme bahtına eriştik ve sinemanın yıldızı Jason Momoa ile olağanüstü bir röportaj yaptık. Son derece eğlenceli geçen ve Momoa’nın sinemada canlandırdığı karakterle ilgil soruları cevapladığı bu röportajda, çokça spoiler olduğunu şimdiden belirtelim.
“Önemli olan oyunculuğum değil, etrafta kameralar olmadığında nasıl bir insan olduğum”
- Soru: Daha evvel ekranda daima her an dövüşe hazır sert bir karakterle karşımıza çıktın. Sweet Girl’de sert bir karakter olmanın yanı sıra Cooper tıpkı vakitte hayli duygusal birisiydi. Bu değişim oyunculuğunu nasıl etkiledi?
Jason’ın karşılığı: Daha evvel hiç bu türlü bir rolde oynama fırsatım olmamıştı ve gerçek hayatta da bu türlü üzücü bir şeyle karşılaşmamıştım. Ancak senaryoyu bana getirdiklerinde üretimciler ve ortağım bu rolü kaldıracak güce sahip olduğumu biliyorlardı. Bu tıp bir inanç münasebeti hakikaten olağanüstü. Sonuçta bölümü biliyorsunuz, birileriyle tanışırsınız ve o bireyler size daima bir sonraki kapıyı açanlar olur. Daha evvel emsal bir deneyimim olmamasına karşın bu türlü bir yola girdim ve bana sorarsan asıl kıymetli olan oyunculuğum değil, etrafta kameralar olmadığında nasıl bir insan olduğumdu. Gerçek hayatta nasıl davrandığın, olaylara nasıl reaksiyon verdiğin en az oyunculuğun kadar değerlidir. Senaryo bana ulaştı ve kendimi Cooper rolünde test ettikten sonra bu rolü almam konusunda karar verdik.
Sweet Girl bence çok hoş bir sinema ve insanların bu sineması 20 Ağustos’ta görmesi için sabırsızlanıyorum. Ve alışılmış bir de ilerleyen vakitlerde çıkacak Dune ve The Last Man’i de unutmamak lazım. Hepsinde birbirinden farklı karakterler var ve insanların bunu görecek olması beni hakikaten de heyecanlandırıyor.
“Hayallerim gerçek oldu”
- Soru: Oyuncu olmanın yanı sıra birebir vakitte artık bir yapımcısın. Şu anda kendini mesleğinin hangi noktasında görüyorsun?
Jason’ın karşılığı: Aslına bakarsanız tüm hayallerimin gerçek olduğunu öyleyebilirim. En yakın arkadaşlarımla çalışma talihine eriştim. Sinemanın yapımcılığını ben, direktörlüğünü de en yakın arkadaşım (Brian Andrew Mendoza) üstlendi. Ayrıyeten dublör takımımız de olağanüstüydü ve elimize geçen bütün fırsatları kullanma talihimiz oldu. Sweet Girl bugüne kadar içinde yer aldığım en rahat sinemalardan biriydi zira etrafımda yalnızca bedel verdiğim beşerler yer alıyordu. Sıkıntı yanları da vardı elbette sonuçta daha evvel bu tıpta bir oyunculuk sergilememiştim ve ferdî hayatımda da hiç bu kadar makûs bir travma yaşamadığım için nasıl makûs bir his olduğunu kestirim edemiyordum. Tüm bunlara karşın ortaya çıkardığımız işten bir oldukça gurur duyuyorum ve insanların, bu sineması izleyeceği günü sabırsızlıkla bekliyorum.
Sweet Girl’de tüm hisleri peş peşe yaşıyorsunuz
- Soru: Hastanede geçen sahneleri de göz önünde bulundurunca, Sweet Girl önemli manada duygusal ve birebir vakitte aksiyon dolu bir sinema. Pekala senin oynamaktan en zevk aldığı tipler neler?
Jason’ın Karşılığı: Aslında çeşitleri ayırmaya gerek görmüyorum zira hepsini seviyorum. Hayatın içinden bir kesim gösterdikleri için beni en etkileyen imal çoğunlukla belgeseller oluyor. Tıpkı vakitte dram cinsindeki üretimleri da beğeniyorum lakin bir şeyler izlerken gülmekten de hoşlanıyorum.
Tıpkı Sweet Girl’de yapmaya çalıştığımız üzere, insanların içinde kimi hisler uyandıracak aksiyon sinemaları de çok hoşuma gidiyor. Sweet Girl’in fragmanını ne vakit izlesem “Aman Yaradanım, şu yaşanan aksiyona bak” diyorum. Fragmanda aksiyon dolu sahneler gözükse de art planda öbür bir şeyler dönüp bittiğini anlıyorsunuz ve sineması izlediğinizde birçok duyguyu peş peşe yaşıyorsunuz. Birinci 15 dakikada yer alan sahneleri görünce gözleriniz doluyor ve kendinize “şimdi niçin ağlıyorum ki” sorusunu soruyorsunuz.
Daha sonra öykü sizi bir hoş aykırı köşe yapıyor ve sinemanın sonunda bana ne olduğunu, sinemada neler yaşandığını anladıkça gerçek hayatta da kimi şeyleri sorgulamaya başlıyorsunuz. Zira bunlar gerçek hayatta da var olan şeyler. Sweet Girl’de üstesinden gelmeye çalıştığımız birden fazla tıp ile uğraştığımızı düşünüyorum. Sinemanın içerisinde ailesini bir ortada tutmaya çalışan bir adam üzere hissetmek, karakteri canlandırma konusunda beni daha da heveslendirdi diyebilirim.
“Kariyerimin en âlâ anı, birebir vakitte en makûs anıydı”
- Soru: Duygusal açıdan baktığımız vakit, mesleğinin bugüne kadarki en uygun ve en makûs anları nelerdi?
Jason’ın karşılığı: Yaradanım bu nitekim güç bir soru. Bu soruyu yanıtlamak benim için biraz güç bu yüzden de birtakım anılarım üzerinden gideceğim. Mesleğimin en berbat vakitleri birebir vakitte benim için en yeterli vakitleriydi aslında. Bugüne kadarki yaşadığım en âlâ şey baba olmaktı lakin bu periyotta bir aile babası olarak konutta durmam gerekiyordu. Birebir anda hem meslek peşinde hem de çocuğunuzun peşinde koşamazsınız fakat bence bugüne kadar elde ettiğim en büyük muvaffakiyet, yeterli bir baba olabilmekti.
Beşerler pek farkında olmasa da 19 yaşımdan beri oyunculuk yapıyorum ve artık 42 yaşındayım. Benim için nitekim güç bir yoldu ve seyahat boyunca kendimi birçok çukurdan kurtarmam gerekiyordu. Yaptığım şeyi hakikaten çok seviyorum ve bu yüzden en berbat vakitlerimde bile bu işe tutunmak için bir sebep buluyorum.
“Çocuklarımıza öğrettiğimiz pahalar çok önemli”
- Soru: Beyaz perdede birinci kez bir baba rolünde oynadığını söyledin. Gerçek hayatta da baba olduğuna nazaran Sweet Girl’in sende uyardığı hisleri, neler çağrıştırdığını sahiden çok merak ediyorum.
Jason’ın karşılığı: Senaryoyu okuduğumda hissettiğim birinci şey, tıpkı şeyler benim başıma gelse neler yapabileceğimdi. Onca olan biten adaletsizlik, birinin hayatını kurtarabilmek için yalnızca tek bir ilaca tonla para ödemek zorunda kalmak… Bu benim sevdiğim birinin başına gelse ne yapardım? Açıkçası Cooper ile tıpkı şeyleri yapar mıydım bilemiyorum fakat bir sinemada oynamak tüm bu soruları aşıp birtakım hudutları geçmek manasına geliyor zati.
Tüm bu yaşanan dram bir yana, sinemanın zıt köşesi de beni en çok etkileyen yerlerden biriydi. Bu türlü bir şey olmasını hiç beklemiyordum. Ayrıyeten tıpkı sinemada de olduğu üzere, güçlü bir ebeveyn olma fikri hayli hoşuma gidiyor. Çocuklarına öğrettiğin bedeller, kendini onlara karşı nasıl inşa etmen gerektiği fikri nitekim kıymetli. Bu çeşit şeyleri çocuklarınıza nasıl aktardığınız oldukça değerli, zira siz onların hayatından çıkmış olsanız bile onlar bu bedellerle yaşamaya devam eder. Hayır, ağlamayacağım…Gerçi esasen beşerler benim için de bir tek GoT’ta öldüğüm vakit ağlamıştır. (Gülüyor)
“Eskisi kadar kaliteli aksiyon sinemalarını bir daha göreceğimizi sanmıyorum”
- Soru: Sweet Girl, tek bir kişinin büyük bir orduya karşı geldiği eski cins aksiyon sinemalarını andırıyor. Eski vakitlerde senin hangi tıp üretimleri izlediğini ve tekrar bu türlü bir sinemaya imza atmanın sende nasıl hissettirdiğini merak ediyorum.
Jason’ın karşılığı: Evet ben de birebir şeyi düşünüyordum. Seksenlerde yapılan birçok sineması izledim ve bunları örnek olsun diye çocuklarıma da gösteriyorum. Aksiyon sinemalarının en güzel olduğu bir devirde büyüdüm ve o periyotlardan bir daha geri geleceğini pek sanmıyorum. Fakat bana sorarsanız sinema dünyasında yeni bir dalga yaşanıyor ve bu dalgada eskisi kadar sert, yenilmez ve çılgın olmayan fakat yeniden de kendini aksiyonun içine kaptıran karakterler görüyoruz.
Ben hem eğlenceli hem de macera dolu bir şeyler ortaya çıkarmak istiyorum ve tıpkı vakitte o kadar da sert görünmemeye çalışıyorum. Bir yandan bunları yaparken, bir yandan da hiçbir şeyle kendimi kıyaslamamak için çabalıyorum zira sinema bile olsa her bir üretimde gördüğümüz sorunlar, yaşanan sıkıntılar kendine has oluyor. Sweet Girl’i düşünün, büsbütün aksiyon dolu lakin birebir vakitte anne ve babasını özel ilaç şirketlerinin çıkarları yüzünden kaybetmiş bir kızın kıssasını anlatıyor. Bu yalnızca bir aksiyon sinemasından çok daha fazlası.
“Hikayenin sonunda berbat adam daima kaybeder”
- Soru: Cooper karakterine hazırlanırken hiç derin araştırmalar yaptın mı, yaptıysan bize yaşanan olaylar hakkında daha ayrıntılı bilgiler verebilir misin?
Jason’ın yanıtı: Sinemanın içine koyduğumuz birçok ayrıntı vardı. Dev ilaç firmaları, büyük şirketler… Bu çeşit şeyleri kazdıkça içinden daha müthiş öyküler ortaya çıkıyor.. Bu biçim öykülerin gerçekte yaşanma mümkünlüğü çok yüksek ve bu yüzden de seyirci ile samimi bir bağ kurabiliyoruz. İnsanları güzelleştirebilecek o ilaçların etrafında dönen paralar, bunlar nitekim mide bulandırıcı. Arkadaşlarım ve ben bu türlü bir kıssayı üstlenmek istedik zira bilirsiniz, kıssanın sonunda berbat adam her vakit kaybeder.
Bu türlü bir şeye adım atmak nitekim zordu. Sonuçta anlatmak istediğiniz bir kişiyi, bir öyküyü seçerek işe başlıyordunuz ve seçeceğiniz şeye meczup üzere para dökmeniz gerekiyor. Bu işin sonunda âlâ ya da berbat sonuçlanabilecek birçok şey vardı ve bizde risk alarak, bu tavşan deliklerinden birine girip neler olup bittiği anlatmak istedik.
“Filmin yıldızı mutlaka Isabella (Rachel) oldu”
- Soru: Isabela Moner (Rachel) ile aranızda güçlü bir bağ var. Onunla çalışmak nasıl bir tecrübeydi?
Jason’ın karşılığı: Isabella sahiden çok güçlü bir kız. Sinemanın yıldızının muhakkak o olduğuna inanıyorum. Bir oyuncu olarak önemli manada yetenekli ve tıpkı vakitte olağanüstü bir insan. Bu iki özelliği birçok beşerde göremiyorsunuz. Sinema boyunca kendisini inanılmaz bir biçimde eğitti, tüm o aksiyon sahnelerinin üstesinden geldi ve ilahım, bir de son dakikalardaki o havuz sahnesi var…
Onunla aramda bir baba kız ilgisi var ve başardığı şeyle nitekim inanılmaz derecede gurur duyuyorum. Birinci başlarda sanki rolü kaldırabilir mi diye düşünüyordum, lakin daha sonrasında nasıl üstesinden geldiğini görünce Rachel’ı canlandırması gereken kişinin mutlaka o olması gerektiğine karar verdim.
“Bu sinema, daha evvel farkında olmadığım şeylere dair gözlerimi açmamı sağladı”
- Soru: Sence seyirci, Sweet Girl ile nasıl bir bağ kuracak. Sen nasıl bir bağ kurmalarını isterdin?
Jason’ın karşılığı: Bu soruya “kendim nasıl bir bağ kurardım” açısından karşılık vermek istiyorum. Seyircinin bu sinemadan hoşlanacağını düşünüyorum zira o denli ya da bu türlü hepimiz bir aileyiz ve kimilerimiz nitekim de fecî şeyler yaşıyor. Sonuçta büyük şirketlerin art planlarında bir şeyler döndüğü vakit bunun kendi konutunuza bir formda sızacağını ve alt sınıfı nasıl etkileyeceğini bir biçimde kestirim edersiniz.
Dünyada olup biten birçok adaletsiz şey var ve sonunun yeterli bitmeyeceğini bile bile ya hükümetle ya da adaleti kendi elleriyle sağlamak isteyen birileriyle basitçe bir bağ kurabilirsiniz. Adaleti kendileri sağlayamasa bile bunun öteki biri tarafından yapıldığını izlemek, insanların güzeline gidiyor. Seyircilerin bu sinemaya karşı ne hissedeceğinden tam emin değilim, lakin ben bu senaryoyu birinci okuduğumda nitekim çok duygulanmıştım ve bu sinema, gözlerimi daha evvel hiç haberdar olmadığım bir grup gerçeklere dair gözlerimi açmamı sağladı.
