Uzun boyunları ve şık yapılarıyla savanların prens ve prensesleri sayılabilecek zürafalar, 1991 yılında yayımlanmış bir kitapta “toplumsal manada soğuk ve türdeşleriyle uzun vadeli bağlar kurmayan”, genel olarak beslenmeye odaklı hayvanlar olduğu bilgisine yer verilmişti. O vakitten beri zürafalar herkese ‘tepeden bakan’ canlılar olarak biliniyordu.
2 Ağustos’ta Mammal Review’da yayınlanan bir araştırma, gerçekte bu durumun tam karşıtının yaşandığını ortaya koydu. Bristol Üniversitesi’nden misyon yapan uzmanlar, zürafalarla ilgili daha evvel yayımlanmış 404 makaleyi incelediler ve ortaya çıkan bulgular, zürafaların kendi içlerinde anaerkil bir toplum oluşturduğunu gösterdi.
Dişi zürafalar ölen yavru kendisinin olmasa bile üzülüyor
Araştırmalardan elde edilen bilgiler, dişi zürafaların hemcinsleriyle ve kendi yavrularıyla uzun periyodik münasebetler, vakit zaman öbür yavrularla yakın bağlar kurduğunu ortaya koydu. Dişi zürafaların, kümede bir yavru öldüğü vakit, ölen kendi yavrusu olmasa bile üzüldüğü sonucuna da ulaşıldı.
Büyükanne hipotezine nazaran, insanoğlu üreme kabiliyetini kaybettikten sonra da bir mühlet yaşamaya devam ediyor ve buna katil balina ve fil üzere canlı çeşitleri de dâhil. Yeni bulgular, hipotezin zürafalarda da geçerli olabileceğine işaret ediyor; gerçekten “üreme sonrası” periyodun dişi zürafaların hayatlarının yüzde 30’unu teşkil ettiği ulaşıldı. Bu oran fillerde yüzde 23, katil balinalarda ise yüzde 35 olarak kaydedildi.
Araştırmayı derleyen takımın muharrirlerinden olan ve zürafaların karmaşık toplumsal sisteme sahip olduğunun kabul edilmesinin 2021’e kadar uzamasına şaşırdığını söyleyen Zoe Muller, bahis hakkında şunları söyledi: “Zürafa ‘büyükannelerin’grup üyelerinin hayatta kalmasında kıymetli rol oynadığını düşünüyorum. Bunların kümelerin bilgi deposu olması mümkün. Lakin yavruların bakımında ve gençlerin yetiştirilmesinde de değerli rol oynuyorlar.”
