Struma (Sutruma ya da Şutruma), II. Dünya Savaşı devam ederken Nazi Almanyası’ndan kaçan ve o vakitler Britanya yönetiminde olan günümüzdeki Filistin’e gitmeye (sığınmaya) çalışan bir küme insanı taşıyan ve bu seyahatini tamamlayamadan 795 bireye mezar olan geminin (ya da yüzen tabutun) ismi.
Struma hakkında bugüne kadar birçok kitap yazıldı, sinemalara husus oldu, belgeseller çekildi, araştırmalar yapıldı, tartışıldı, ismine müzikler ve ağıtlar yazıldı ancak fakat arkasında hala açıklığa kavuşmayan birçok şey bıraktı. Elbette her tarihi olay üzere bu olayı da unutmamak, hatırlamak, ders çıkarmak bizlere düşen hisse oldu. Bugün sizlerle bu hissesi paylaşmak için beraberiz.
Nazi Almanyası’nın Yahudi vatandaşlar üzerinde artan baskısı
1940’lı yıllarda Nazi Almanyası’nın Yahudi vatandaşlara karşı olan tavrı güzelce sertleşmiş hatta bu periyotta toplu katliamların sayısı artmıştı.
Tekrar bu devirde Nazi Almanyası’nın orduları ülkemizi de tehdit edebilecek kadar hudutlarımıza hakikat yönelmişti. O vakitlerde Nazi Almanyası’nın tehdit ettiği tek ülke elbette Türkiye değildi. Polonya’nın akabinde Romanya’da hayatlarını sürdüren Yahudi vatandaşlar için de bir mevt – kalım savaşı çoktan başlamıştı.
Mevtten kurtulmanın tek yolu: Filistin’e kaçış
Köstence’den Filistin’e uzanan seyahat rotası (yeşil yol tamamlanabilen, kırmızı yol ise tamamlanamayan)
1941 yılında Romanya’nın Yaş kentinde 4 bin Yahudi kökenli vatandaşın katledilmesinin akabinde, şimdi ömürlerini sürdürebilen ve sıranın kendilerine gelmesini istemeyerek bahtlarına razı gelmeyen bir küme Yahudi kökenli insan, tüm mal ve mülklerini satarak bir kaçış planı hazırladılar.
Plan epey kolaydı; kendilerini o vakitlerde İngiliz Mandası olan Filistin’e götürebilecek yeterlilikte bir gemi bulacak ve Türkiye üzerinden kendilerince inançlı görünen Filistin’e ulaşacaklardı. Pratikte inançlı görünen bu planın; günahsız insanların akıllarına bile gelmeyen ihtimallerin hepsinin gerçekleşmesiyle son bulacağını hiç kimse kestirim etmiyordu.
Fırsatçı seyahat acentesinin düzmece ilanı
Yaklaşık 800 kişilik bu küme (sürekli etnik köken ya da inanç vurgusu yapmak istemiyoruz artık), kişi başı 1000 dolar ödeyerek (o devir için çok büyük bir meblağ), bâtın yollardan Campania Mediteranea de Vapores Limitada isimli Yunan seyahat acentesinden Queen Marry isimli bir yolcu gemisi kiraladılar. Queen Marry, 800 kişilik bir yolcu kümesini rahatlıkla Filistin’e ulaştırabilecek potansiyel ve donanımda bir gemiydi. Gerçekten yolcu kümesi için her şey planladıkları üzere işliyordu. Ya da onlar o denli düşünüyordu.
Fakat günümüzde nasıl ki sağlam olmayan sitelerden sipariş verdiğimizde kargodan hıyar ya da patlıcan çıkma mümkünlüğü varsa; geçmişte de durum büsbütün birebirdi. Muteber olmayan ve yasa dışı yollardan çalışan bu acentenin tahsis ettiği gemi Queen Marry isimli ortalamanın üstündeki bir gemi değil; Struma isimli köhne mi köhne bir gemiydi.
Umuda seyahatte ikinci defa dolandırılmak
Struma; köhne sözünün manasını tam olarak karşılıyordu. Panama bandıralı bir Bulgar kömür gemisi olan Struma; 1867 yılında Newcastle (İngiltere) kentinde üretilmiş, evvel Balkan Savaşı’nda akabinde da hayvan taşıma aracı olarak kullanılan ahşap bir gemiydi. Hayvan taşıma aracı olarak kullanılan bu gemi nasıl olacak da insan taşıyacaktı? Ayrıyeten metrekare hesabı yapıldığı vakit optimist bir hesapla bile Struma 100 kadar beşere güç yetebilecek kapasitedeydi. 800’e yakın beşere nasıl yetecekti?
Küme, gemiye binmek için limana geldiğinde Struma’yı görünce doğal olarak acente ile irtibata geçti. Acente; Struma’nın bir aldatmaca olduğunu, seyahat başladıktan birkaç saat sonra yolcuları Queen Marry Gemisi’ne transfer edeceklerini söyledi. Varsayım edeceğiniz üzere yolcuları bekleyen Queen Marry isminde bir gemi asla yoktu.
Vefattan kaçmak zorunda olan beşerler, bir sefer daha acentenin kelamına inanarak Struma’ya bindiler. Aslında canı burnunda olan bu insanların ne boş koltuk isteyecek ne de diğer bir gemi arayacak lüksleri yoktu. Sıkış tıkış bir halde de olsa 800 kadar kişi, 100 kişi kapasiteli hayvan taşıma gemisi Struma’ya binmek zorunda kaldı.
Yüzen tabut Struma ile seyahat başladı: Birinci arıza ucuz (!) atlatıldı
12 Aralık 1941’de Romanya’nın Köstence Limanı’ndan kalkan gemi, içinde 800 yolcusu ile yola çıktı. Lakin 8 kat fazla kapasiteyle ilerleyen ve esasen canı çıktı çıkacak vaziyette bulunan Struma’nın motoru şimdi İstanbul’a ulaşamadan çatladı. Bahtları birinci ve son sefer yaver giden Struma yolcularının imdadına, o esnada yanlarından geçen bir gemi yetişti. Komşu gemideki mürettebat, Struma’nın çatlayan motorunu onardı. Alışılmış bu da para ile yapılan bir güzellikti. Filistin’e gidince aç ve açıkta kalmak istemedikleri için yanlarına az ölçüde da olsa para ve mücevherat alan yolcuların son parası da motor tamiratı için harcanmıştı. Kısa bir molanın akabinde seyahat kaldığı yerden devam etti.
Struma’nın ikinci arızası, sığınabileceklerini umdukları bir yerde gerçekleşti
15 Aralık 1941’de Struma bir sefer daha motor arızası verdi. Bu sefer kimsesiz (!) bir yerde değiller, İstanbul Boğazı’na kadar gelmişlerdi. Hatta Struma’nın demir attığı yer için tarihi evraklarda Sarayburnu Açıkları (Fatih) tabir edilir.
Yolcular umutlu ve memnundur zira II. Dünya Savaşı’nda tarafsız bir tavır sergileyen Türkiye’ye gelmişlerdir. Motor bozulmuş olsa bile sığınabilecekleri bir yerdedirler. Gemi artık çalışmasa bile, trenle Filistin’e gitme imkânları vardır. Ancak bu şanssız seyahatte hiçbir şey umdukları üzere gitmemiştir ve gitmeyecektir.
Türkiye; Almanya ve Britanya kıskacında sıkışmaya başlıyor
Struma’dan haber alan Almanya İstanbul Başkonsolosluğu, Türkiye ile irtibata geçerek “Struma içerisinde salgın hastalık olduğunu, gemiden tek bir yolcunun bile inmemesi gerektiğini” söyler. Olağan bu yalnızca bir mazerettir. Almanya’nın tek isteği, Türkiye’nin Struma’yı kabul etmemesidir. Hatta bu hususta devrin hükûmetine siyasi baskı da yapar.
Tuhaftır ki İsrail’in kurulmasına öncülük eden devletlerden biri olan Britanya da bu hususta Almanya’nın gibisi bir tavır stantlar. O vakitler Filistin’de manda idaresi kuran Britanya; Türkiye’nin kendisine sunduğu “Struma’nın motorunun onarılıp Filistin seyahatine devam etmesi” istikametindeki teklifini, Filistin’deki Araplar’ın ayaklanmasından ve muhtemel bir ağır Yahudi Göçü’nden sakınmak için reddeder. Reddederken de şunu ekler: “Geminin geri dönmesi istikametinde bizler için rastgele bir sakınca yoktur”.
Tekrar bu periyotta Britanya basınında Struma içerisinde 3 Alman casusunun bulunduğu, bundan dolayı geminin Filistin’e ulaşmasının tehlike içerdiği yazılmıştır.
Almanya taraftarı Romanya, iadeyi kabul etmedi
İkinci Dünya Savaşı’nda Almanya yanlısı bir tavır sergileyen Romanya, geminin geri dönmesine asla müsaade verilmeyeceğini açıkladı. Bu süreçte Türkiye eli kolu bağlı bir halde düşünmeye başladı. Hakikaten Türkiye, II. Dünya Savaşı’na girmek istemiyordu. Bu hususta atacağı rastgele bir adım, tarafsızlığına gölge düşürebilir ve kendisini bir anda savaşın içerisinde bulabilirdi. Yorgun olan Türk Milleti’nin, yeni bir savaşa hazır olmadığı da bir gerçekti.
Yahudi Göçleri’ni engellemek için çıkarılan kararname
2/9498 sayılı kararname resmi olarak yayımlanmadığı için biz de sizlerle paylaşamıyoruz
Dar bir iktisat ile boğuşan ve kendisine sıkıntı yeten yeni cumhuriyet; Ağustos 1938’de, dünyada artan Yahudi Göçleri’nden nasibini almamak için 2/9498 sayılı bir kararname (Museviler’in Türkiye’de ikametinin yasaklanması ile ilgili bir kararname) çıkarmıştı. Bu kararname ile yolcuların Türkiye’ye sığınması zati imkânsız hale geliyordu. Buna karşın Almanya’nın müsaade vermesi durumunda Türkiye, bu yolcuları karaya alabileceğini bildirdi. Ancak Almanya’dan asla bu tarafta bir adım gelmedi.
Motorun sökülmesi ve tahlil yollarının aranması
Daha evvel hiç görmemiş olanlar için eski tip bir gemi motoru
Türkiye; bu süreçte yolcuları gemiden indirmeden, yalnızca motorun sökülerek onarılması istikametinde karar alabildi. Tıpkı II. Dünya Savaşı’nda izlediği oyalama taktiği üzere, motor tamir müddetini de epeyce ağırdan alıyordu. Gerçekten bu süreçte daha ölçülü bir hal gösteren Britanya ile müzakere edilmeye çalışılıyor ve Struma’nın Filistin’e gönderilmesi planlanıyordu.
Her periyodun sorunu: Siyasalların yalnızca kendi adamlarına gösterdiği ayrıcalıklar
Tüm bu gelişmelerle birlikte 800 kişi adeta kendi mukadderatlarına terk edilmişti. Alışılmış bahtları de onları elbet acı bir vefata götürmek üzereydi. Her evrede olduğu ve olacağı üzere kimi şahıslar bahtın kamçısından kaçabilecek ayrıcalıklara sahipti. Struma’nın içerisinde de bu ayrıcalıklara sahip birkaç kişi elbette vardı.
Martin Segal ve ailesi, Struma’nın içerisinde bulunup, bu ayrıcalığa sahip olan bireylerdi. Segal, Standard Oil Company of New York’un Romanya müdürüydü. Birebir şirketin Türkiye temsilcisi Vehbi Koç, Britanya Hükûmeti, ABD Hükûmeti ve Türkiye Hükûmeti (Türkiye Hükûmeti’ni bu görüşmelerde devrin İçişleri Bakanı Mustafa Faik Özt(ı)rak ve İstanbul Emniyet Müdürü İhsan Sabri Çağlayangil temsil etti) ortasında birkaç görüşme gerçekleştirildi. Tüm bu diplomatik teşebbüslerin akabinde Struma’dan Segal Ailesi (3 kişi) indirildi.
Bu tahliye süreci sırasında doğum sancısı başlayan bir bayan (Medea Salamovici) da tahliye edildi. Doğum sancısından dolayı hastaneye kaldırılan bayanın durumu hakkında bir daha asla resmî açıklama yapılmadı.
Britanya’nın çocuklara gösterdiği ayrıcalık ve Türkiye’nin reddi
Gelişmeler devam ederken, oluşan kamuoyuyla birlikte en azından çocukların tahliyesi gündeme geldi. Britanya ile Türkiye ortasında gerçekleşen diplomasi trafiğinden sonra yaşları 11 ile 16 yaşlarında değişen 28 çocuğun Filistin’e gitmesi için özel müsaade verilebileceği kararı çıktı. Bu kararın alınmasında Simon Brod ve Rifat Karako’nun uğraşları tesirli oldu. Ama ne acıdır ki; Türkiye alınan bu kararı bile “Almanya’nın tehditleri üzerine” uygulayamadı.
“Yerli Schindler” Simon Brod ve Rifat Karako’nun eforları
Simon Brod, sağda
Çocukların mümkün kurtarılma kararında tesirli olan ve daha evvel birçok Yahudi Mülteci’nin hayata tutunmasını sağlayan, gösterdiği uğraşlar ile Oskar Schindler’e benzetilen Simon Brod; Türkiye Yahudi Cemaatleri’nin liderlerindendi ve birçok kıymetli vazifesi üstlenmişti.
Rifat Karako da yeniden tıpkı Brod üzere Yahudi Mülteciler’in transit geçişlerini organize eden ve onların hayatta kalmasını sağlayan kıymetli isimlerden biriydi.
Kıyıdan dua eden Müslümanlar ve Struma’ya besin yardımları
Yaşanan gelişmelerle birlikte Struma tam 9 hafta (63 gün) demir atmış bir halde bekledi. Süreç o kadar katı işliyordu ki, Türkiye Struma’ya bir mühlet besin ve ilaç yardımı konusunda bile kararsız kaldı. Türkiye; Brod – Karako ve Britanya ortasında yapılan görüşmelerden sonra Struma’ya besin ve ilaç üzere insani ihtiyaçların ulaştırılması kararını aldı. Yardımları Türkiye Cumhuriyeti ismine Kızılay ve Yahudi Toplumu ismine da Simon Brod ve Rifat Karako üstlendi. Yardımları insanlara, Struma’ya çıkmak için özel müsaade alan Brod ve Karako ulaştırdı. Besin yardımından evvel insanlara günlük olarak yalnızca birer portakal ve birer avuç fıstık ile şeker verildiği açıklandı. Yardımlar sayesinde beşerler artık sıcak yemek tüketip, ilaç kullanabilir olmuştu.
Struma, çaresiz bir halde beklerken; devrin dokümanlarında Müslüman halkın, karadan dua etmek haricinde bir şey yapamadığı da yazıyordu.
Türkiye siyasi baskılara daha fazla dayanamadı ve Struma’yı kara sularından çekti
Kılavuz gemi kaptanının açıklaması
Olayın içindeki devletler ile bir çıkış yolu arayan Türkiye, tahlil bulamadığı için Struma’yı 23 Şubat 1942’de kılavuz gemi yardımıyla Şile açıklarına çekmek zorunda kaldı ve akabinde burada motorsuz bir halde Struma’yı bahtına terk etti. Burada bir müddet sürüklenen Struma (sürüklenme sebebi resmî olarak belirli olmadığı için buraya savlar kısmında değindik); bir gün sonra, 24 Şubat sabahı devasa bir patlama sonucunda battı.
Hırçın mavilik, masumiyet kırmızısına büründü…
Patlama sonucunda 103’ü çocuk olmak üzere toplamda 795 kişi hayatını yitirdi. David Stoilar isimli bir yolcu ve Ivanov Diko (geminin ikinci kaptanı) mucizevi formda yaralı olarak kurtulmuştu. Lakin patlamadan sonra bölgeye yardım gelene kadar Diko ve Stoilar başlarının dermanına bakmak zorunda kaldı. Soğuktan da etkilenen Diko, daha fazla dayanamayarak tutunduğu tahta modülünü bıraktı ve akıntıya karıştı. Stoilar ise çaresiz bekleyişin akabinde bu vahşeti kaldıramadı. Soğuktan donmak üzereyken bileklerini keserek intihar etmeye kalkıştı lakin donmuş elleri bıçağı bile tutamadı. Bu esnada Stoilar 12 kişilik (evet 12 kişi) Türkiye’ye ilişkin bir arama- kurtarma “sandalı” ile kurtarıldı.
Her ne kadar kulağa şu an garip gelse de Stoilar, tedavisi tamamlandıktan sonra Türkiye’ye izinsiz(?) giriş yaptığı için 6 hafta mahpus yatmak zorunda kaldı. Akabinde Filistin’deki protestolar ve Brod’un teşebbüsleri ile özgürlüğüne kavuşan Stoilar; Britanya’nın müsaadesiyle trenle Filistin’e geçti.
Tarihe geçen bu facianın akabinde birçok gelişme yaşandı. İşte tezleri ve gerçekleriyle Struma Faciası’nın akabinde yaşananlar:
Facianın akabinde Filistin’den suikast haberi geldi
Harold MacMichael
Filistin’deki Yahudi toplumu, Struma Faciası’ndan baş sorumlu olarak Britanya’yı tuttu. Facianın öfkesiyle LEHI (Filistin’deki Britanya mandasına karşı Yahudi gençlerden oluşan bir örgüt), Britanya’nın bölgeye tayin ettiği yönetici Harold MacMichael’e suikast düzenleyerek infaz etti.
Struma’nın resmî olarak nasıl patladığı yıllar sonra ortaya çıktı
Çankaya’nın vurulma haberini yayımlayan gazete haberi
Olayın akabinde uzunca bir müddet “Struma’nın nasıl patladığının” yanıtı arandı. 1960 yılında Sovyet Arşivleri’nden çıkan bir evrakta ise bu soru resmi olarak aydınlatılmış oldu.
Sovyet Belgesi’ne nazaran Sovyet denizaltısı “Shch-213”, Karadeniz’deki tüm tarafsız ve Nazi Almanyası taraftarı gemileri sorgu sualsiz vurma buyruğu almıştı. Hatta tıpkı denizaltı, tıpkı gün Türkiye’ye ilişkin Çankaya isimli kargo gemisini de batırmıştı. Sovyet Arşivleri’nde Struma’ya ilişkin acı ancak bir o kadar gerçek şu not düşülmüştü:
“24 Şubat 1942 sabahı Teğmen Denejko ve Siyasi Komiser Rodimatzav komutasındaki Shch-213 denizaltısı, 7 bin ton tartısında ve muhafazasız vaziyetteki düşman gemisi Struma’ya rastladı. Denizaltıdan 1118 metreden atılan torpido gayesini vurdu ve gemiyi batırdı. Harekât sırasında Astsubay Başçavuş Çernov, ekip kumandanı Çavuş Nusov ve torpido operatörü Er Filtov üstün yürek örneği sergilemişlerdir.”
Kıyı emniyetinin yolcuları darp ettiği tezi
Kimi argümanlara nazaran Struma yolcuları, çaresiz beklerken; yatak çarşaflarına imkânları dahilinde büyük harflerle “BİZLERİ KURTARIN” yazmıştı. Bu olay üzerine 200 kadar kıyı polisi, gemiye çıkarak yolcuları darp etmiş ve çarşafları toplamıştır. Tezlere nazaran geminin artık gitme vaktinin geldiği kararı bu süreçte alınmıştı. Struma, kılavuz gemi yardımıyla Şile açıklarına çekilirken, Struma’ya bir kere daha çarşaflar asıldı, bu defa çarşaflarda “Yaşasın Türkiye Cumhuriyeti, kurtarın bizleri” yazılmıştı. Bu son çırpınış da maalesef yarar etmedi.
İshak Alaton’un Türkiye hakkında yaptığı açıklamalar
İshak Alaton
Türkiye’deki Yahudi toplumunun değerli temsilcilerinden biri olan İshak Alaton (Alarko Holding’in de kurucusu)’un, Struma Faciası hakkında birkaç söylemi mevcuttur. Struma Faciası’nın yaşandığı periyotta 15 yaşında olan ve Brod’un her daim yanında olan Alaton; “Kızılay’ın Struma’ya yaptığı yardımların temsilî seviyede ve yetersiz olduğunu; temel yardımı Brod ve Karako’nun önderliğindeki kümenin yaptığını” açıklamıştır.
Yeniden tıpkı röportajda Alaton; Türk yetkililerin Struma’yı çektikten sonra halatları kestiğini ve Struma’yı vefata gönderdiğini de açıklamıştır. Alaton’a nazaran Türkiye’nin bunu yapmasının arkasında başka devletlerden gelen ağır baskılara deva bulamaması vardı. Alaton ayrıyeten, yolculara polis müdahalesinden de bahsetmiştir.
Death on the Black Sea’de geçen bir anekdot
Faciadan bahseden bir gazete
Struma ile ilgili bir araştırma kitabı (Death on the Black Sea) yayımlayan Douglas Frantz ve Catherine Collins; bu faciadan dolayı Britanya, Sovyet Rusya ve Türkiye’nin de en az Almanya ve Romanya kadar hatalı ve ellerinin kanlı olduğunu yazmıştır.
Faciadan kurtulan tek kişi olan Stoilar’ın açıklamaları
Stoilar’ın bilet ve kimlik bilgileri
İsrailli gazeteci Malkin ve olaydan sağ kurtulan Stoilar’a nazaran Sovyet raporları doğruları söylemiyor. Zira Stoilar’ın sözündeki patlama vakti ile Sovyet Belgesi’ndeki raporlar zıt istikamettedir. Ayrıyeten Sovyet raporlarında Struma gemi bandırasının hakikat halde yazılmadığı da başka bir noktadır. Stoilar’ın tezine nazaran Struma, Sovyet saldırısından sağ kurtulmuştıp. Stoilar’ın anlattıklarına nazaran; “köhne bir gemi olan Struma’ya Sovyetler’den yapılan birinci atış isabetsiz olmuş; ikinci atış sırasında radara diğer bir gemi takılmış ve Sovyetler bu geminin peşine düşmüştür. Bu başarısız atağın akabinde Türk hamle botlarından ateş edilmiş ve Struma bu biçimde patlamıştır.”.
Devrin Başbakanı Refik Saydam’ın Struma Faciası’ndan sonra yaptığı birinci açıklama
Refik Saydam’ın Anadolu Ajansı’na verdiği beyanat
Periyodun Başbakanı Refik Saydam, patlamanın akabinde:
“Biz bu konuda elimizden gelen her şeyi yaptık. Maddî, manevî en ufak mesuliyetimiz yoktur. Türkiye, diğerleri tarafından dilek edilmeyen insanlara meclâ olamaz. Türkiye, diğerleri tarafından istek edilmeyen beşerler için vatan hizmeti göremez. Bizim tuttuğumuz yol budur. Kendilerini bu sebepten İstanbul’da alıkoyamadık.” biçiminde bir açıklama yapmıştır.
Seyahat acentesi, bu faciadan dolayı yargılandı lakin…
Stoilar’ın “Bizi Türkler vurdu” açıklamasını haber olarak yayımlayan bir gazete
Struma Faciası’nda ömürlerini kaybeden yolculara Queen Marry gemisi yerine, bu vasıfsız gemiyi tahsis eden bireylere daha sonra dava açılsa da, gemi vurularak imha edildiği için seyahat acentesi yöneticileri hakkında beraat kararı verildi.
Geç de olsa Türkiye Cumhuriyeti, Struma Faciası’nı resmî olarak andı
Ömer Çelik, Türkiye Cumhuriyeti ismine anma merasiminde denize çelenk bırakıyor
Türkiye Cumhuriyeti, bu acı olayın akabinde birinci resmî anma merasimini, faciadan 73 yıl sonra, 2015 yılında gerçekleştirdi. Bu anma merasiminde Türkiye Cumhuriyeti ismine taziye konuşmasını devrin Kültür ve Turizm Bakanı Ömer Çelik gerçekleştirdi.
Özel Teşekkür
İsrail’de bulunan bir Struma Anıtı
Keşke yaşanmasaydı dediğimiz bu insanlık dramını ölümsüz bir yapıta dönüştürerek “Serenad” ile genç jenerasyonlara aktaran Zülfü Livaneli’ne teşekkürü bir borç bilmekteyiz.
Elbet, bizlerin hissesine düşen, bu acı olayı unutmayıp; tarihten ders ve dersler çıkarmak. Bu uzun ve hüzünlü öykümüzü; yalnızca Serenad’ı okumuş olan takipçilerimizin anlayabileceği bir kelam ile tamamlamak istedik.
İmza: En büyük casus, Max
Not: Faciada hayatını kaybeden bireylerin ayrıntılı kimlik bilgilerine buradan ulaşabilirsiniz.
Kaynaklar: 1 / 2 / 3 / 4 / 5 / 6 / 7 / 8 / 9 / 10 / 11 / 12 / 13 / 14 / 15 / 16 / 17 / 18 / 19 / 20 / 21 / 22 / 23 / 24 / 25 /
