Obje ve malzeme yaratmanın geleceği olarak görülen 3 boyutlu yazıcı bölümünü geliştirmek ismine her geçen gün olarak eşsiz yenilikler ve atılımlar yapılmakta.
Yakın bir vakitte MIT’de çalışan bir küme araştırmacı ve bilim insanından oluşan bir grup, yazdırılan objenin ne halde kullanılacağını algılamanın bir yolunu keşfetti.
Yazılım, kullanıcı interaksiyonunu algılayabiliyor :
Objeler 3 boyutlu bir biçimde yazdırılabilir ve ne biçimde kullanılacaklarını algılayabilir. Mesela; joystick gibisi aygıtlar tasarlayan dizayncılar 3 boyutlu yazıcılardan faydalanabilir. Bunun olması için de bu objelerin imalinde meta-malzemeler kullanılır.
Evvelce MIT’de bir doktora öğrencisi olan, şimdilerde ise Apple’da bir araştırmacı bilimcisi olarak misyon yapan Jun Gong’un, MIT’nin Elektrik Mühendisliği ve Bilgisayara Bilimleri kısmından mezun Olivia Seow, MIT Medya Laboratuvar’ında araştırmacı asistan olarak çalışan Cedric Hornet’le birlikte Jack Forman ve Stefanie Mueller’ın yardımlarıyla yazdığı makale; önümüzdeki ay “The Association for Computin Machinery Symposium on User Interface Software and Technology”de yayınlanacak.
Meta-malzemeler elektron ızgaralarından oluşur ve bu yüzden de objeye basınç uygulandığında elektron, kayma hareketinin gerçekleşmesini kolaylaştırır. Böylece de iletken filament ve iletken olmayan filamentten oluşan “iletken hücreler” oluşmuş olur ve iletken duvarlar elektrot fonksiyonu görür.
Test; bir joystickin deneme olarak farklı taraflara hareket ettirildiği bir Pac-Man oyununa girdi olarak yapıldı.
Dahası, kullanıcısının eline ahenk sağlayan bir müzik denetleyicisi yarattılar. Kullanıcının düğmelerden birine basmasıyla yapıdaki iletken hücreleri sıkıştırılıyor ve algılanan girdi bir dijital sentezleyiciye gönderiliyor. Bu özellik de tasarımcıların daha süratli ve esnek interaktif aygıtlar tasarlamasına imkan sağlıyor.
Meta-sense nedir?
Takımın oluşturduğu meta-sense (meta-his), kullanıcıların algıyı meta gereçten yapılmış bir dizayna manuel olarak entegre etmelerini yahut yazılımın iletken hücrelerini en uygun pozisyonlara otomatik olarak yerleştirilmesini sağlayan 3 boyutlu bir yazılımdır. Gong bunu “ Aygıt, farklı kuvvetler uygulandığında objenin ne halde deforme olacağını simüle edecek ve akabinde bu simüle edilmiş deformasyonu, hangi hücrelerin azamî aralık değişikliğine sahip olduğunu hesaplamak için kullanacak. En çok değişen hücreler, iletken hücreleri olmak için en uygun adaylardır, “ diyerek açıklıyor.
Gelecekte daha karmaşık aygıtlar yaratmak için yazılıma daha fazla işlev eklenecek. Şimdilik araştırma Ulusal Bilim Vakfı (National Science Foundation) tarafından desteklenmekte.
