Milattan sonra dokuzuncu yüzyıldan kalma eski Peru imparatorluğu Wari devrinden bir bölgede bulunan büyük bir ziyafetin kalıntılarını inceleyen araştırmacılar; vilca (Anadenanthera colubrina) isimli psikoaktif bir bitkinin tohumlarının, özel bir içecek yapmak için bir vakitler Peru biberinin (Schinus molle) meyvesinden yapılan bir bira olan chicha ile karıştırılmış olabileceğini tespit etti.
Bu keşiften yola çıkan araştırmacılar; Wari İmparatorluğu’nun yeni bölgelerde dayanak toplamak emeliyle buralarda ‘halüsinojenik’ bira kullanmış olabileceği sonucuna ulaştı. Araştırmacı takım; bu halüsinojenik içeceğin beşerler üzerinde rahatlatıcı saykodelik bir durum yaratmış olabileceğinden şüpheleniyor.
Vilca tohumları bir ‘ikna’ prosedürü olarak kullanılmış olabilir
Wari İmparatorluğu’nun ‘Geç Ufuk’ çağından öncesinde bu üslup unsurlar, dağların derinliklerinde yetişen ağaçlarda bulunan kıymetli kaynaklar olmaları sebebiyle siyasi seçkinlerin kullandığı hususlardı; fakat görünüşe nazaran bu durum bir noktada değişmiş ve halüsinojenler toplumsal sınıf ayırt etmeden daha geniş bir kitle tarafından kullanılmaya başlanmış. Araştırmaya nazaran bunun nedeni ise, Wari önderlerinin halüsinojenik unsurları alkolle karıştırarak Quilcacampa bölgesindeki halkın gönlünü kazanmaya, daha doğrusu beğenilen tutmaya çalışması.
Araştırmacılar; bu saykodelik hususun halk ile paylaşılmasıyla ortaya çıkan manevi ve toplumsal hislerin yeni bir dini sistemi yaymak yahut bir ahenk duygusu yaratmak için kullanılmış olabileceğini varsayım ediyor.
Öte yandan takım; vilca tohumlarına erişimi ve içeceğin nasıl hazırlandığına dair bilgisi olmayan konukların bu tecrübeye karşılık veremediğini kaydediyor. Bu da demek oluyor ki vilca tohumları, Wari İmparatorluğu’nun yeni topraklara yayılma tesirini güçlendiren bir ‘ikna’ usulü fonksiyonu görmüş olabilir.
Wari İmparatorluğu’ndan sonra İnkalar da emsal bir formül kullanmış olabilir
Buna ek olarak arkeologlar, tohumları öğütüp burundan çekmeyi tercih eden Wari seçkinlerinin bilakis, psikotropik tesirleri artırabilecek bileşikler içerdiği sav edilen chicha’daki tohumların sıradan insanlara sunulduğunu düşünüyor. Peru’daki Wari bölgelerinde kimi bira kaplarının vilca kapsülleriyle resmedilmesi ise bu metodun imparatorluğun öbür bölgelerinde de yaygın bir formda kullanıldığı görüşünü destekliyor.
Milattan sonra 1450 civarında İnka İmparatorluğu’nun gelmesiyleyse vilca tohumlarının siyasi bir araç olarak kullanımdan kalktığı; lakin bölgede biraların tüketilmeye devam ettiği görülüyor. Arkeolojik ispatlar, İnka önderlerinin topluluğun sevincini artırmak için bol ölçüde chicha içeren ziyafetlere mesken sahipliği yaptığını gösteriyor. Bu da İnka İmparatorluğu’nun, Wari İmparatorluğu’ndan farklı lakin benzeri bir strateji izlemiş olabileceğine işaret ediyor.
Lakin tarihten de gördüğümüz üzere tek başına vilca tohumu, hiçbir medeniyeti kurtarmak için kâfi olmamış üzere duruyor.
