Elektrikli arabaların herkes tarafından kabul görmesi pek kolay değil, her yenilik üzere elektrikli arabalar de dirençle karşılaşıyor. Elektrikli araçlara karşı olanların en temel argümanlarından biri ise kirli halde üretilen elektrik yüzünden elektrikli araçların daha fazla karbon emisyonuna neden oldukları tarafındaydı.
Bilim insanları, yaptıkları çalışmalarda bu tezlerin doğruluğunu test etti. Görünüşe nazaran elektrikli arabalar, görece ilkel tekniklerle kömürden elde edilen elektrik gücünü kullandıklarında bile karbon emisyonları daha düşük olacak teknolojiye sahip.
Elektrikli araçların paklığı kanıtlandı
Yeni araştırmada, elektrikli araçların klasik içten yanmalı motor kullanan araçlardan daha pak olmadığı istikametindeki savlar incelendi. Araç için gereken kesimlerin yapılacağı minerallerin çıkarılmasından aracın ömrünü tamamlamasına kadar olan müddette, elektrikli araçların çok daha pak olduğu ortaya çıktı, üstelik dünyanın her yerinde.
Olağan koşullar altında gücün dönüşümü ve kullanımı açısından baktığımızda, içten yanmalı motorlar daha verimli olmayı sürdürüyor. Öte yandan bütün üretim sürecini ve sonrasını göz önüne aldığımızda ise ortadaki fark, elektrikli araçlar lehine dramatik formda büyüyor.
Kâr hedefi gütmeyen bir kuruluş olan ICCT (Uluslararası Pak Ulaşım Konseyi) tarafından yaptırılan araştırmada, 2021 yılında kullanıma çıkan ve Hindistan, Çin, ABD ve Avrupa’da bulunan elektrikli arabalar incelendi. Yeni elektrikli arabaların %70’i bu bölgelerde satışa çıkıyor ve global datayı de örneklemeyi sağlıyor.
Ortadaki fark çok dramatik
Elektrikli arabaların ne kadar daha pak olduğu konusunda elektriğin nasıl üretildiği mutlaka tesirli lakin en makûs senaryoda bile ortada çok önemli bir fark bulunuyor. İncelemelere nazaran AB ülkelerinde elektrikli araçlar, akaryakıtlı araçlardan %66-69 oranında daha pak. Bu oran ABD’de %60-68 olurken, kömürle elektrik üreten devlerden Çin’de %37-45, Hindistan’da ise %19-34 olarak gerçekleşiyor.
Projede her aracın 18 yıl etkin olarak kullanılacağı ve ülkelerin şu andaki güç üretim sistemlerinin değişmeyeceği varsayımıyla hareket edildi. Son yıllarda gördüğümüz pak güç kaynaklarına geçiş çalışmalarının da yansıtılacağı bir çalışmada sonuçlar çok daha farklı olabilir.